Rozdział 30 - Wściekłość

- Co? - moja dolna warga zaczęła drżeć. Harry wyglądał na rozwścieczonego, to sprawiło że domyśliłam się że nie powinnam być w tamtym pokoju.

- Thalia, kłódka była na ziemi. Co ty tam robiłaś? - był zły, ale w jego głosie można było dostrzec lekkie zdenerwowanie. Czy bał się że zobaczyłam pewien obraz? Byłam taka nieostrożna, zapominając odłożyć kłódkę na swoje miejsce.

Odłożyłam do połowy zjedzony kawałek pizzy i zaczęłam pocierać dłonie, myśląc nad odpowiedzią. Nie chciałam by Harry postrzegał mnie jako straszliwą kłamczuchę albo coś takiego co mogłoby zmienić jego opinię o mnie.

Byłam wdzięczna gdy dzwonek przerwał naszą rozmowę. Ale to uczucie szybko znikło gdyż zrozumiałam że był to dzwonek do drzwi, wiec prawdopodobnie to był Damian, jeśli przeszedł przez bramę.

- Kto to do cholery może być? - poczułam jak kolory znikają z mojej twarzy, gdy Harry opuścił kuchnię, podnosząc ręce w rozpaczy.

Spojrzałam przez szparę otwartych drzwi, moje dłonie zaczęły się pocić. Damian pewnie przyszedł by sprawdzić czy zrobiłam to o co mnie prosił. Ale przecież był tu wczoraj.

Moje serce mocno zabiło gdy gość wszedł do środka, to było coś gorszego niż myślałam. Torebka Kaylee wylądowała na stoliku w korytarzu, zanim zobaczyłam jej ciemne i potargane włosy. Zaskoczyło mnie to że miała klucze do bramy. Harry musiał jej je dać.

Pamiętam kiedy Kaylee była tu ostatnio. On był nieprzyjaźnie do niej nastawiony, i było to widać. Powiedział mi że nie lubi 'takich ludzi', i nie lubił siebie gdy był z nimi. Wiedząc to miałam małą nadzieję że Harry nie będzie chciał dokończyć sprawy z ślubem. Ale teraz ta nadzieja znikła. Dlaczego Kaylee wciąż się narzucała jeśli Harry jej odmówił?

- Jesteś takim gorącym bałaganem - powiedziała, pozornie nawiązując do jego włosów. Ale powinieneś już być gotowy. Dlaczego nie jesteś gotowy?

- Na co? - zapytał.

Jej piskliwy śmiech wypełnił korytarz.

- Jesteś zabawny, ale naprawdę musimy iść.

Harry przeczesał dłonią swoje włosy, próbując sobie wszystko przypomnieć.

- Zapomniałeś. - wywnioskowała. - Victor powiedział mi że upiłeś się z nim i z Dylanem. Zauważył że byłeś bardziej pijany niż zawsze. Dlaczego?

- To nie twoja sprawa. - warknął zanim dokładnie przeanalizował co powiedział. - Przepraszam, ja po prostu.... nie byłem w najlepszym nastroju.

- Wciąż nie jesteś. Dlaczego?

- Nie wiem, po prostu próbuję przemyśleć kilka rzeczy. - odpowiedział, pocierając swój kark.

- Jakich rzeczy? - była taka ciekawska.

- Po prostu niektóre rzeczy, dobra? Możesz odpuścić? - brzmiał na zirytowanego.

- Dobrze. Ale wiem że coś cię trapi. I dowiem się o co chodzi. Możesz mi wszystko powiedzieć zanim to zrobię, więc co się stało? - powiedziała, pogrążając się tylko.

- Dlaczego nie mówisz mi wszystkiego? - chwyciła jego podbródek i wydęła usta.

Byłam wściekła gdy zobaczyłam ich tak blisko siebie. Moje palce zrobiły się mokre gdy potarłam nimi moje oczy. Harry i Kaylee byli równie silni i bogaci, pewnie zostali stworzeni w niebie 'glamour'. Cholera, nawet ich imiona brzmiały dobrze razem. Te wszystkie sprawy nie były moim biznesem, wiedziałam że nie powinnam się martwić jeśli Harry był z kimś innym ale robiłam to. On sprawił że to był także mój biznes.

Pocałował mnie, pociesznie i obronnie. Był ze mną w najgorszym okresie mojego życia, i błędnie myślałam o nim jako o złym chłopaku. Jasne, inni ludzi zauważali w nim tylko bogatego dzieciaka ale ja zobaczyłam jego część którą, jak wciąż wierzę, nie pokazał nikomu innemu. Sprawił że zakochałam się w nim w przypadkowy i niespodziewany sposób. Myślałam czy jeśli Kaylee wiedziałaby jaki na prawdę jest, to czy robiłaby to co ja. Jeśli tak, to dobrze dla nich.

- Gdzie ta Baby Doll? - pytanie Kaylee przyciągnęło moją uwagę.

- Jaka Baby Doll?

- Ta prostytutka czy kimkolwiek ona jest - teraz miałam dobry powód by jej nienawidzić.

- Ona nie jest prostytutką. - jego głos był szorstki.

- Nie obchodzi mnie to. Pozbyłeś się jej? - zapytała, patrząc na niego z naciskiem.

Odpowiedział słabym kiwnięciem głowy. Znów poczułam ból w moim ciele. Kaylee rozpromieniła się na jego odpowiedź, było widać że jest szczęśliwa.

- Widzisz? Wszystko zmierza w dobrym kierunku. Teraz jesteśmy tylko ja i ty. Będę czekać w samochodzie. Tatuś zawiezie nas do jubilera.

Do jubilera? Pewnie po to by wybrać pierścionek. Harry kupi jej pierścionek.

Po tym jak Kaylee wyszła z domu, Harry wrócił do kuchni. Nie chciałam by zobaczył mnie w tym stanie, nie chciałam by zobaczył do czego mnie doprowadza. Próbowałam wytrzeć łzy bluzką gdy wszedł do środka. Odwróciłam się od niego, próbując ukryć moje emocje.

Byłam oszołomiona gdy poczułam jak obejmuje mnie swoimi ramionami. Znajome ciepło sprawiło że płakałam jeszcze bardziej, jego zapach i dotyk przypominał mi o naszych przeżyciach. Znów mi się nie udało. Rozpadałam się na kawałki przed nim.

Chciałam by Harry przytulał mnie tak długo jak to tylko możliwe. Wspomnienie o Kaylee nie chciało zniknąć. Nie wiedziałam co się działo między nią a Harry'm. Nie byłam pewna czy Harry ją lubił czy była to tylko część 'biznesowej umowy'. Nie wiedziałam co może być gorsze.

- Przepraszam. - poczułam jego oddech na moim uchu. - Proszę, nie płacz.

Próbowałam wyplątać się z jego uścisku.

- Nie możesz mieć nas obu. - szlochałam.

Trzymał mnie w miejscu, uścisnął mnie mocniej i pocałował w głowę.

- Wyjaśnię ci to ale nie teraz. Muszę iść.

- Więc idź! - prawie wrzasnęłam gdy znów zaczęłam płakać. Wiedziałam że Kaylee nie odpuści tak łatwo. Moja krew gotowała się gdy przypomniałam sobie że nazwała mnie prostytutką. A fakt że Harry miał z nią wyjść sprawiał że byłam jeszcze bardziej zła.

- Nienawidzę widzieć cię w tym stanie. - wyszeptał, jego delikatny ton kontrastował z moim mocnym tonem. - Przepraszam. - powtórzył. Miałam wrażenie że przepraszał za coś co musi zrobić.

Mój oddech przyspieszył gdy kolejne łzy wypłynęły z moich oczu. Byłam zmęczona od płakania. To było powtarzające się i wyczerpujące, i nie było z tego niczego dobrego. Tylko dręczyłam siebie, nikt więcej nie miał na to wpływu. Tylko ja.

- Doprowadzasz mnie do takiego stanu. - powiedziałam. - Ty mnie ... krzywdzisz.

- Przepraszam, Lia. Ale nie rozumiesz mnie, a chciałbym... - usłyszeliśmy kolejny dzwonek do drzwi. - Pogadam z tobą gdy wrócę do domu, dobrze?

Harry puścił mnie, chwycił moje dłonie w swoje i pocałował je zanim też je puścił. Po chwili wyszedł.

_________________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

No i już 30 rozdział :)

Jejku jak tak szybko leci :D

Ale w sumie to dobrze bo zbliżamy się do................................... jeszcze lepszych rozdziałów :D

Bardzo dziękuję wam za te wszystkie życzenia do mnie :)

Chciałabym wam się odwdzięczyć więc może dodam dzisiaj jeszcze jeden rozdział...

ale musicie mnie jakoś zachęcić :D

może jakiś spam na asku lub tt? xD

Nie no, żartuję.

Wstawię nowy rozdział o 17 lub 18 :)

Tylko bardzo proszę, komentujcie rozdziały bo to bardzo mnie motywuje. Wiem, że czasami nie macie ochoty, i ja to rozumiem, ale to naprawdę dla mnie ważne.

Podoba Wam się rozdział? :)

nasz tag na tt: #BabyDollPL

mój ask gdzie możecie pytać mnie o wszystko i zadawać pytania bohaterom :) http://ask.fm/soirishlove

xx