Rozdział 23 - Sparaliżowana

- Co? - zmarszczył brwi.

- Czego ode mnie oczekujesz? Czy chcesz być ze mną? - słowa wyszły ze mnie zanim zdążyłam je przemyśleć.

- Lia, to skomplikowane bo....

- Jestem Baby Doll. - skończyłam za niego. Spuściłam wzrok, z zażenowaniem.

- Nie mów tak. - pogłaskał moją dolną wargę kciukiem.

- Ponieważ zostałam zmuszona do bycia prostytutką. - nie mogłam dłużej tłumić swoich emocji. Łzy wypłynęły z moich oczu.

- Przestań, Lia - powiedział stanowczo. - Nie jesteś.

- Ależ jestem. Zostałam zmuszona do tego by dać ci przyjemność jakiej pragniesz. - mówiłam. - Robię tylko to, prawda? Mam zaspokoić twoje pragnienia...

- Przestań! - jego głos był głośny, przerażający. Było widać ze był sfrustrowany, jego oczy robiły się ciemniejsze gdy patrzył na mnie. Nasze oddechy były nierówne ale mój był zdecydowanie szybszy od jego.

Chciałam zwiększyć odległość miedzy nami ale przytrzymywał mnie, znajdowałam się pod nim. Moje ręce były w jego uścisku. Lekko zacisnęłam powieki sprawiając że łzy wypłynęły mi z oczu.

Płacz i szloch wypełnił pokój. Złość i poczucie beznadziejności miało nade mną przewagę. Moje serce mocno biło gdy zaczęłam obracać moją głowę z boku na bok. Harry złapał dłońmi moją twarz by mnie uspokoić.

- Lia, przestań. - powiedział, ale zignorowałam go.

- Lia. - powiedział ponownie, trzymając moją twarz w jego dłoniach. Poddałam się gdy poczułam się zmęczona. Moje usta były suche, klatka piersiowa podnosiła się i opadała. W końcu pocałował mnie w usta. To sprawiło że mój ból zmniejszył się.

- Spójrz na mnie. - wyszeptał. - Proszę, spójrz na mnie.

- Thalia. - powiedział, obniżając ton. Wsunął pojedyncze kosmyki włosów za moje uszy. Spojrzałam na niego i zobaczyłam jak jego oczy rozpaczliwie szukają moje wzroku.

- W-widzę to. - wymruczał. -  Widzę... jak smutna jesteś. - jego kciuk kreślił na moim policzku delikatne kołka, wycierając z niego łzy.

- C-chcę ci pomóc, Lia. - mówienie takich rzeczy nie było w jego stylu, ale brzmiał prawdziwie.

- Moja mama jest chora. - mój głos drżał gdy mówiłam - Chcę ją zobaczyć.

- Myślę że możemy to zrobić. Ale nikt nie może o tym wiedzieć... przynajmniej teraz. -powiedział. - Nigdy nie chciałem cię skrzywdzić, Lia. Chcę żebyś to wiedziała.

Przytaknęłam w odpowiedzi. Nie mogłam uwierzyć w to co się stało. Załamałam się. Harry widział mnie w najgorszym stanie, i wszystko miedzy nami już nie będzie takie samo. Ale potrzebowałam dać temu wszystkiemu upust. Chciałam by ktoś wiedział w jakim bałaganie jestem, by ktoś zobaczył jak sparaliżowana i uszkodzona jestem w środku.

- Dobrze jest się wypłakać. - zobaczyłam że Harry zszedł ze mnie. Położył się obok, na łóżku. Usiadłam, wycierając oczy. Patrzył na mnie a po chwili podał mi rękę. - Chodź tu.

Chwyciłam jego dłoń a on ostrożnie przyciągnął mnie do siebie i położył moją głowę na jego klatce piersiowej. To było złe i wiedziałam że później może przynieść mi ból, ale teraz tego potrzebowałam. Próbowałam oczyścić mój umysł ze złych myśli.

- Nie chcę być próbowała zrobić coś głupiego... tak jak ostatnio. - powiedział, delikatnie głaszcząc moje włosy.

- Nie zrobię. - pociągnęłam nosem. - Więc... pozwolisz mi zobaczyć moją mamę - wróciłam do poprzedniego tematu.

- Jasne. - czułam jego oddech na mojej głowie. Złapał swoją dłonią moją dłoń i pocierał kciukiem moje kostki.

Zastanawiałam się dlaczego robi to dla mnie. To nie miało żadnego sensu. Ale lubiłam to. Byłam zaskoczona tym jak Harry sprawiał że byłam spokojna i bezpieczna w tak krótkim czasie. Ale to działało tylko w jedną stronę. On nigdy nie będzie czuł tego samego do mnie, a to bolało najbardziej.

Nie miałam bladego pojęcia kiedy to się zaczęło. Nie wiedziałam jak to wszystko działało ale wywnioskowałam że Harry litował się nade mną. Głupie jest myślenie że chłopak taki jak on może czuć coś do dziewczyny takiej jak ja.

- Mówiąc o matkach, chcesz coś wiedzieć o mojej?

Wiedziałam że jego mama znaczyła wiele dla niego ale nie myślałam że będzie chciała mi o niej opowiedzieć. Szczerze, nie chciałam słyszeć o tym jak urocze było jego życie kiedy martwiłam się o to jak źle jest z moją mamą.

Ale odpowiedziałam mu pojedynczym przytaknięciem. Wolę spędzić dzień słuchając niewinnych historii niż być samą z depresyjnymi myślami. Byłam szczęśliwa że nie chciał kontynuować naszej rozmowy z wtedy gdy zaczęłam płakać. Nie zniosłabym tego.

- Moja mama została 'przyczepiona' do mojego taty gdy miała osiemnaście lat. - zaczął. Postanowiłam że będę słuchać i zasypiać w jego ramionach.

- Myślę że oni się nie kochali bo nigdy nie słyszałem żeby to sobie mówili. Rozstali się krótko po tym jak się urodziłem. Zamieszkałem z moją mamą. Wiesz o tym, prawda? - powiedział a ja przytaknęłam. Położyłam się wyżej, kładąc dłoń na jego torsie, co sprawiło że czułam się bardziej komfortowo.

- Ona często wychodziła, dlatego że pracowała. Ale najśmieszniejsze było to że wychodziła wieczorem a wracała rano. Moi przyjaciele w szkole mówili że to dziwne. Mówili że ich mamusie i tatusie nigdy nie zostawiali ich samych, a już na pewno nie na noc.

- Zostawałeś sam w domu? Ile miałeś lat? - historia Harry'ego bardzo przykuła moją uwagę więc uważnie słuchałam każdego kolejnego słowa.

- Miałem 8 albo 9 lat. Nie mieliśmy niani ani niczego takiego. - odpowiedział. - Nieważne, gdy pytałem ją o to mówiła że musi ciężko pracować bym mógł chodzić do szkoły. A mój ojciec nie martwił się o nas. Ale ona nigdy o nim nie mówiła, jedyne co powiedziała to, to że on ma inne sprawy na głowie. - byłam ciekawa dalszych losów.

- Życie leciało dalej ale pewnego dnia jakiś facet zapukał do drzwi naszego mieszkania a mama kazała mi iść do swojego pokoju. Udałem że to zrobiłem, ale naprawdę schowałem się za sofą. Chciałem wiedzieć co się dzieje. Ona otworzyła drzwi a ten gość zaczął na nią wrzeszczeć. Pamiętam że mówił coś w stylu: 'Dużo za to zapłaciłem' i 'Nie jestem zadowolony'. A ona pozbyła się go wychodząc gdzieś z nim. - zrobił pauzę a ja usiadłam na łóżku, obdarzając go pytającym spojrzeniem.

- Twoja mama... - urwałam.

Przytaknął.

- Moja mama była Baby Doll, Lia.

- Ale wtedy nie nazywano je Baby Doll albo jakoś inaczej. One były po prostu... prostytutkami. - jego twarz wygięła się w grymasie gdy wypowiedział te słowa.

_______________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________

Dzisiejszy rozdział nie należy do najdłuższych.

Zastanawiam się czy nie dodać dzisiaj jeszcze jednego ale muszę się zastanowić :D

o wszystkim poinformuję was na tt pod tagiem: #BabyDollPL

Podoba się wam rozdział?

Zaskoczyło mnie to że Harry chciał opowiedzieć Lii o swoim dzieciństwie. 

No ale zdradzę Wam jedną rzecz, to nie koniec jego historii z dzieciństwa :)

Najbardziej jednak zdziwiłam się dowiadując się kim była mama Harry'ego.

Tak w ogóle bardzo dziękuję za komentarze i wyświetlenia :)

Polecajcie moje tłumaczenie znajomym i... do kolejnego rozdziału :)

A i teraz odpowiem na pytanie które pojawia się bardzo często:
Tak, rozdziały dodaję codziennie (chyba że mam mało czasu wtedy co drugi dzień)

xx

CZYTASZ = KOMENTUJESZ