PROLOG

______________________________________________________

- Nie pozwól nikomu zrobić tobie czegoś, czego nie będziesz chciała. - słaby głos wypełnił pokój.
- Musisz nauczyć się jak twardo stąpać po ziemii.

- Tak tato - lekko przytaknęłam, łapiąc moją małą dłonią, dużą, zimną dłoń taty.
- Nauczysz mnie tego, prawda? - błagałam swym cichym głosem.

Jego blade usta wygięły się w wątły uśmiech który szybko zniknął z jego twarzy.
Zakaszlał gardłowo, zanim jego powieki zamknęły się i zakryły zieleń jego oczu.

W tym właśnie momencie jego serce przestało bić. I to właśnie wtedy moje życie kompletnie się zmieniło.

_______________________________________________________


Hej :)

Oto jestem z nowym tłumaczeniem.
Prolog jest dość smutny, ale mogę Wam przysięgnąć że opowiadanie jest świetne.

CZYTASZ = KOMENTUJESZ